۱-
خلوت است این که فریاد می کند یا تنهایی؟
غربت است یا انفراد ؟
هرچه هست کوچه های دل و خانه
غرقِ قرقِ قاطعانه اوست
۲-
رضاً برضاک
حتماً عادلانه است
تقسیمی که کردهای
تن و صدایش برای او
عطر خاطره هایش برای من
۳-
باران
شاید شعر بی وزنی است
و آسمان
با واژه ای خصوصی خود با زمین
می سراید و
فهمش نمی کنیم
+ نوشته شده در ۱۳۸۷/۰۹/۰۷ ساعت توسط سید علی کاشفی خوانساری