شعرهايي به كوتاهي آه
در «در با بيتويي» سيوچهار شعر براي خواندن پيدا ميكنيد؛ شعرهايي كوتاه كه زود خوانده ميشوند و از يك صفحه تجاوز نميكنند. اين ميتواند يكي از امتيازات مثبت يك مجموعهشعر باشد؛ آن هم در زماني كه به نظر ميرسد مخاطبان حوصلۀ كمتري براي خواندن شعرهاي بلند دارند.
سيد علي كاشفي در مجموعۀ «در با بيتويي» با شعر بيپرده روبهرو شده و سعي كرده بيتكلف حرفهايش را بزند و از دنيايش بنويسد؛ بدون ترس از اين كه چيزي كه مينويسد، شبيه شعري كه معمولاً ميشناسيم، دربيايد يا نه. براي همين است كه در بعضي شعرها شاهد حضور كلمات به ظاهر غيرشاعرانهاي مثل «اساماس» نيز هستيم:
« غصهام اين نيست
كه نيستي
تا طعم لحظههايم را برايت اساماس كنم
كسي نيست
لحظههاي بيتويي را گزارش كنم»
منبع:همشهری
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۷/۰۶ ساعت توسط سید علی کاشفی خوانساری
|