شهریور ماه به پایان رسید و حالا همه جا صحبت از بچه‌ها و مدرسه است، اما با رسیدن ماه مهر هم هیچ صحبتی از ماهنامه سروش کودکان به عنوان یک رویداد مهم دنیای کودک به میان نیامد.

شهریور ماهی که گذشت بیستمین سالگرد انتشار ماهنامه سروش کودکان بود؛ ماهنامه‌ای که در ابتدای دهه هفتاد به همت مصطفی رحماندوست و با همراهی زنده‌یاد قیصر امین‌پور و دیگران در موسسه سروش پا گرفت و تاثیرگذارترین نشریه کودکان در ایران است.

سروش کودکان در آخر دهه هفتاد به شمارگان 120 هزار نسخه رسید که چنین رقمی امروز برای مجلات کودکان حکم آرزویی دور از دسترس را دارد. سروش کودکان پس از مصطفی رحماندوست سردبیرانی چون فریبا کلهر، احمد عربلو و هدیه شریفی را تجربه کرد و امروز با حضور منیژه شعاعی به راه خود ادامه می‌دهد.

کم نیستند پدر و مادرانی که روزی خواننده سروش کودکان بوده‌اند و امروز خود برای بچه‌ها می‌نویسند و کم نیستند نویسندگان و شاعران نامداری که اولین آثارشان را به سروش کودکان داده‌اند و در جلسات آموزشی شهر و قصه این مجله بالیده‌اند.

بیست سال انتشار یک مجله اتفاق کوچکی نیست. 238 شماره مجله کودکان یعنی هزار شعر، هزار قصه و هزاران صفحه آموزش و خاطره.

از سازمان محترم و معظم صدا و سیما بابت 20 سال انتشار این نشریه سپاسگزاریم، اما ای کاش کسی از این مدیران عالی‌رتبه می‌پرسید آیا 20 سال کار فرهنگی برای کودکان هم‌سنگ یکی از این سریال‌های درجه 3 نبود که برای آن مجلس بزرگداشت و تقدیر از عوامل و ... برپا کنید؟

آیا 20 سال کار روزنامه‌نگاران و شاعران و قصه‌نویسان و تصویرگران مجله سروش کودکان به اندازه بازی یکی از آن بازیگرانی که بعد از هر سریال به ده‌ها برنامه دعوت می‌کنید ارزش نداشت؟ آیا...