شعر > از دفتر (در با بی تویی) اردیبهشت 87
شب
شعر بی نقصی بود
بی وزن
بی قافیه
که در هر جا
صنعت مرگ را
رو می کرد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رفتن،حق تو بود
و عشق
تا قیامت
در حسرت من
درد خواهد کشید
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
غصه ام این نیست
که نیستی
تا طعم لحظه هایم را
برایت اس ام اس کنم
کسی نیست
لحظه های بی تویی را گزارش کنم!
+ نوشته شده در ۱۳۸۷/۰۳/۰۴ ساعت توسط سید علی کاشفی خوانساری