خبرگزاري فارس: سيدعلي كاشفي خوانساري با اشاره به سريال‌هاي حضرت يوسف(ع) و اصحاب كهف، گفت: اين يك واقعيت است كه اهتمامي كه در مديريت سينما و تلويزيون نسبت به آثار مذهبي وجود دارد، در وزارت ارشاد نيست.

«سيد علي كاشفي‌خوانساري» داستان‌نويس و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، درباره نگارش رمان بر اساس زندگي شخصيت‌هاي مذهبي بيان داشت: تلاش‌هاي پراكنده و فردي در اين حوزه انجام مي‌شود؛ اما جريان پيوسته، سياست‌گذاري مشخص و حمايت‌هاي اصولي در اين زمينه وجود ندارد.
كاشفي خوانساري افزود: داستان‌هاي ديني و رما‌ن‌هاي ديني در حوزه ادبيات كم نيستند، اما به دليل كم توجهي به آثار و پايين بودن سطح مطالعه و از طرف ديگر سكوت عامدانه تريبون‌هاي روشنفكري و محافل ادبي نسبت به اين آثار، اين كارها كمتر شناخته مي‌شوند؛ اما قطعا ما در ادبيات نسبت به سينما كارهاي بيشتري داريم.
وي ادامه داد: اما اين يك واقعيت است كه اهتمامي كه در مديريت سينما و تلويزيون نسبت به آثار مذهبي وجود دارد، در وزارت ارشاد نيست. مثلا سريال‌هايي مثل حضرت يوسف(ع) يا اصحاب كهف هر كدام ميلياردها تومان هزينه داشته‌اند، اما شاهديم كه حتي به اندازه يك هزارم آن هزينه‌ها حمايتي براي رمانهاي ديني وجود ندارد و بسياري از آثار ديني عملا تجديد چاپ نمي‌شوند و يا ناشرين از چاپ آنها استقبال نمي‌كنند.
اين نويسنده تصريح كرد: واقعيت اين است كه چه از نظر فقهي و چه از نظر اجتماعي دست داستان‌نويس مسلمان در به‌كارگيري عنصر تخيل كه از بديهي‌ترين لوازم رمان‌نويسي است بسته است. اما در فرهنگ غرب اينطور نيست و ما كارهاي متعدد كه در ادبيات كودك و بزرگسال در ادب غرب سراغ داريم، با استفاده از تخيل آثاري راجع به شخصيت‌هاي ديني خلق كردند.
وي درادامه اظهار داشت: براي نمونه عمده آثار «ويليام فاكنر» يا رمان «يوسف» نوشته «توماس مان» از جمله اين آثار هستند كه امكان نگارش چنين داستان‌هايي در فرهنگ ما فعلا وجود ندارد. تجربياتي كه ما داشتيم يا صرفا بازنويسي‌هاي ادبي از تاريخ بوده و يا برداشت‌هاي كاملا دور از زندگي پيامبران و ائمه و استفاده از آن در داستان‌هاي امروزي كه در اين زمينه مي‌توان به آثاري از «مصطفي مستور» و «علي موذني» اشاره كرد كه با الهام از زندگي پيامبران داستان‌هاي معاصري پديد آوردند.
اين نويسنده اذعان داشت: مباحث نظري ادبيات ديني و داستان ديني موضوع بسيار مهمي است كه كمتر به آن توجه شده است. متأسفانه متوليان فرهنگي كمتر از پژوهش‌هاي اين زمينه رعايت كردند. براي مثال مؤسسه پژوهشي هنر و ادب ديني كه توسط جمعي از زبده‌ترين نويسندگان ادب ديني بنيان گذاشته شد عملا به دليل عدم حمايت‌ها تعطيل شده است وگرنه كم نيستند نويسندگاني در عرصه ادبيات ديني كه با مسايل تاريخي و فقهي هم آشنا هستند و در خصوص جزئيات داستان نويسي هم فكر كردند و ايده دارند ولي امكان انتشار آثارشان نيست.
«كاشفي خوانساري» گفت: نكته‌هاي فقهي و اطلاعاتي از سيره ائمه در دست است كه راه و چاه را به نويسنده ادبيات ديني در اين عرصه نشان مي‌دهد و بيان مي‌دارد كه تا چه حد نويسنده مي‌تواند از تخيل استفاده كند و اثري كه پديد مي‌آيد مورد تاييد همگان باشد. تلاش‌هاي پراكنده و فردي در اين حوزه انجام مي‌شود اما جريان پيوسته و سياست‌گذاري مشخص و حمايت‌هاي اصولي در اين زمينه وجود ندارد. ما در همين سال‌هاي اخير رمان محمد (ص) را از «ابراهيم حسن‌بيگي» داشتيم و در حوزه ادبيات كودك كه آثار فراواني داشتيم اما مديريت نيست.