نشست تخصصي وبلاگ نويسي والدين براي کودکان و نوجوانان در آخرين روز نهمين جشنواره مطبوعات کودک و نوجوان در مرکز آفرينش هاي فرهنگي و هنري کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان برگزار شد.
دبير نهمين جشنواره مطبوعات کودک و نوجوان در اين نشست با اشاره به ميان موضوعي بودن وبلاگ ها گفت: وبلاگ نه قرار است رسانه عمومي باشد و نه يادداشت خصوصي، چون اين ويژگي وبلاگ است.
 وي با اشاره به تئوري بازار رسانه افزود: با تئوري بازار رسانه، تصور همگان بر اين بود که کمپاني هاي بزرگ رسانه اي مي توانند در يک لحظه براي سراسر دنيا پيام بفرستند. تصور خيلي از کارشناسان رسانه بر اين بود که عمر چند صدايي به پايان رسيده است و اين کمپاني ها هستند که مي توانند اتفاقات همه کره زمين را پوشش دهند. اما عملا اين گونه نشد و در کنار آن ها، کمپاني هاي کوچک رسانه اي راه افتاد که نمونه اي از آن ها وبلاگ است. کاشفي در ادامه سخنانش تصريح کرد: من در حوزه وبلاگ نويسي والدين براي کودکان، وبلاگ مادري  را ديدم که  سه سال پشت سر هم درباره کودکش مي نويسد. ياحتي شاهد موردي بوده ام که زني خطاب به کودکي که هنوز متولد نشده مي نويسد و مراحل  مختلف پي گيري پزشکي اش را براي بچه دارشدن  ثبت مي کند. وي با اشاره به افزايش شکل گيري چنين وبلاگ هايي تصريح کرد: بحث شکل گيري اين وبلاگ ها بسيار جدي، قابل مطالعه و با ارزش است و منجر به پديده شگل گيري وبلاگ هاي خانوادگي شده است. اين تنها مادران نيستند که درباره کودکان مي نويسند بلکه بسياري از پدران، کتابداران، مربيان مهد کودک، معلمان و پرستارها نيز در بار   ه کودکان وبلاگ نويسي مي کنند.کيان جوادي کارشناس مسوول روابط عمومي نيز در اين نشست تخصصي به پديده وبلاگ نويسي والدين براي کودکان که نزديک به يک دهه از عمر آن مي گذرد اشاره کرد و گفت: در روزهاي اول، وجود چنين وبلاگ هايي براي خيلي ها تعجب آور بود. ولي بعد از گذشت مدتي، خيلي ها رفته رفته احساس کردند که وبلاگ هاي والدين براي کودکان جاي خود را در مجموع وبلاگ هاي ديگر باز مي کنند.وي افزود: والدين کودکان هدف از راه اندازي چنين وبلاگ هايي را ثبت خاطرات فرزندان شان عنوان مي کنند. گاهي آن ها اتفاقات زندگي فرزندان شان را از هنگام نوزادي و تولد ثبت مي کنند. آن ها با اين هدف که اين وقايع نگاري بعدا توسط کودکان شان ادامه مي يابد اين کار را نوعي وبلاگ نويسي براي کودکان عنوان مي کنند.
وي تاکيد کرد: اين کار به جز ثبت خاطرات والدين تاثيرات مثبت ديگري هم دارد و آن ايجاد عرصه اي براي تبادل تجربيات پدرها و مادرها است. گاهي مشکلات والدين مشترک است و آن ها به اين وسيله و خواندن مسايل يکديگر به  راه حل مناسبي دست پيدا مي کنند. جوادي با اشاره به نوع نگارش برخي از اين وبلاگ ها  تصريح کرد:  خيلي اوقات اين وبلاگ ها از زبان کودکان نوشته مي شوند ولي وقتي به آن ها مراجعه مي کنيد مشاهده مي  کنيد ادبياتي که در آن ها به کار رفته است با ادبيات يک کودک فاصله دارد.وي به چند نمونه از اين وبلاگ ها و مطالب شان اشاره کرد و گفت:  اگر دقت کنيد مي بيند که ادبيات چنين وبلاگ هايي گاهي اوقات بسيار دور ازادبيات  و فضاي ذهني و کلامي يک کودک است.وي هم چنين به برخي از موضوعاتي که اين وبلاگ ها در باره آن مي نويسند اشاره کرد و گفت:  برخي از اين وبلاگ ها به عرصه هايي ورود مي کنند که به هيچ عنوان دردايره فهم کودکان نيست. اين فضا عرصه مناسبي است اما بهتر است که بچه ها را تشويق به وبلاگ نويسي کنيم يا اينکه نوشته ها ، خاطرات و تکيه کلام هاي خود کودکان را در اين فضا بنويسيم. جوادي با تاکيد بر اين که در وبلاگ نويسي براي کودکان بايد تلاش کنيم تا حقوق  کودکان محفوظ بماند افزود: در عين حال بايد بدانيم که وبلاگ نويسي با خاطره نويسي صرف تفاوت دارد و اين نوشته ها در يک فضاي عمومي طرح مي شود پس نبايد در آن ها مسايلي نوشته شود که به حقوق کودکان لطمه بزند.وي هم چنين تاکيد کرد که براي حفظ اين حقوق به مادران وبلاگ نويس آموزش داده شود.مهران بهروزفغاني، روزنامه نگار و پژوهش گر نيز ديگر سخنران اين نشست بود که با تقسيم بندي وبلاگ ها به چهار حوزه سياسي، اجتماعي، فرهنگي و هنري گفت:  وبلاگ هاي شخصي بيشتر در حوزه اجتماعي قرار مي گيرند. بشر  امروز انسان تنهايي است. اين بشر تنها نياز دارد که جايگاه خود را در اين کهکشان بزرگ مشخص کند. پس پدر و مادرها به جاي کودکان شان مي نويسند. از کودک درون خود مي گويند تا دغدغه هايشان را بازگو کرده باشند آن ها اين کار را از دو جنبه انجام مي دهند يا از زبان بچه مي نويسند يا از زبان خودشان دراين باره سخن مي گويند.وي با اشاره به تئوري حوزه عمومي  هابرماس تاکيد کرد: کساني که دوست دارند در حوزه عمومي ديده شوند دغدغه ها و نگراني هايشان را از طريق وبلاگ نويسي مطرح مي کنند. نويسنده وبلاگ مطمئن است کسي جواب او را مي دهد و معمولا نيز اين پاسخ را از طريق نظرات وبلاگ مي گيرد. اين موضوع نويسنده را سر شوق مي آورد. اين وبلاگ ها گاه منعکس کننده برخي آرزوها و ناکامي هاي دوره کودکي فرد هم مي شود.وي اضافه کرد: يکي از دلايل وبلاگ نويسي والدين هم اين است که آن ها علاقه مندند اثري از خود به جا بگذارند و دغدغه هاي خود را بگويند. ذخيره سازي اين دغدغه ها نيز از ديگر دلايل نوشتن وبلاگ است. به عقيده اين روزنامه نگار يکي ديگر از دلايل وبلاگ نويسي والدين براي کودکان مفيد نبودن نهادهاي آموزشي براي کودکان است.وي تاکيد کرد: والدين دريافتند که مدارس و مهدهاي کودک چيز زيادي به کودکان ارايه نمي دهند پس خود دست به کار شدند. در محافل آکادميک نام اين بحث را شکل گيري لايه هاي اجتماعي مي گذارند  که در اينجا مي توان آن را وبلاگ نويسي خانواده يا خانواده هاي وبلاگ نويس ناميد. اين لايه اجتماعي طي يک دهه آينده در ايران گسترش مي يابد.وي مزاياي شکل گيري چنين لايه هاي اجتماعي را جلوگيري از عوام سازي و توده سازي دانست و گفت: اين کار هم چنين کمک مي کند اقشار مختلف اجتماعي ما با هر سطح دانشي به سواد رسانه اي برسند. سواد رسانه اي مي تواند  زيربناي اتفاقات مهم اجتماعي ديگر شود.تحکيم روابط خانوادگي، اشکال مثبت دوست يابي، پرداختن مطلوب به اينترنت و ساير ابزارهاي رسانه اي از ديگر مزاياي اين شيوه وبلاگ نويسي است که اين پژوهش گر به آن ها اشاره کرد.در ادامه اين نشست تخصصي نکات ديگري هم مطرح شد يکي از شرکت کنندگان اين نشست مادري بود که خود براي فرزندش وبلاگ نويسي مي کند. وي گفت: وبلاگ نويسي براي فرزندم موجب به وجود آمدن  فضاي ارتباطي جديدي شده است. فضايي که پلي از دنياي مجازي به دنياي واقعي را به وجود آوره است. حاصل برخي از اين ارتباطات دوستي هاي واقعي با والدين ديگر کودکان بوده است.