سيد علي كاشفي خوانساري، بيش از آن كه بخواهد يا بخواهيم مدير مسئول و صاحب امتياز يك نشريه محسوب شود، نويسنده است؛ نويسنده اي كه در چند سال گذشته در حوزه كودك و نوجوان كاملاً جا افتاده و به چهره اي شناخته شده تبديل شد. كاشفي كه هميشه يك پايش در مسئوليت هاي دولتي نيز بوده است، سرانجام پس از گشت و گذار در نشريات مختلف نظير كتاب هفته، تصميم گرفت خودش را در عرصه صاحب امتيازي و مدير مسئولي يك ماهنامه ادبي و هنري نيز بيازمايد.
اين گونه بود كه «شهرزاد» متولد شد. شهرزاد البته همان طور كه از كاشفي انتظار مي رود، بيشتر بر ادبيات متمركز است، ولي تئاتر، سينما و بخش هاي متنوعي كه به همه چيز در حوزه فرهنگ، جز ادبيات و سينما و تئاتر مي پردازد نيز در آن ديده مي شود و شايد همين، مهم ترين نقطه ضعف شهرزاد باشد. در دنياي رسانه اي امروز و در فضاي فرهنگي بسيار تخصصي اهالي فرهنگ، شهرزاد به هر دري سرك مي كشد و درست به همين علت است كه در هيچ كدام نمي تواند خواننده پر و پا قرص دست و پا كند. شهرزاد شماره ۶ كه در ۶۸ صفحه و با قيمت ۶۵۰ تومان متولد شده است، البته گفت وگويي با كلود سيمون دارد كه مي تواند براي ادبياتي هاي جدي هم وسوسه انگيز باشد. غير از اين، ميزگردي درباره كتاب هاي اساطيري كه در سراي اهل قلم نمايشگاه كتاب تهران برگزار شده است، مطلب خواندني ديگري از ماهنامه شهرزاد است. هرچند كه براي اين فاصله عجيب از زمان برگزاري، توضيحي داده نشده است. بررسي زندگي و آثار هارولد پينتر- برنده نوبل سال گذشته- چشمگيرترين مطلب بخش تئاتر شهرزاد است و در سينما نيز مقاله اي با نام «اگزيستانسياليسم زنانه در سينما» (مروري برزندگي فرانسوا ساگان) توجه خواننده را جلب مي كند.