سلیقه به جای قانون
عملکرد وزارت ارشاد دولت نهم در حوزه کتاب کودک را بیش از آن که بتوان
با کلماتی مثل موفق یا ناموفق توصیف کرد، بهتر است عملکردی سلیقهای و
مبتنی بر تشخیص مدیران و بدون عنایت به قوانین موجود نامید.
در این چهار سال جلسات هیأت نظارت بر کتاب کودک که پیشتر هر هفته (و حداقل 40 جلسه در سال) برگزار میشد، در حد چهار جلسه در سال تنزل یافت. هیأت نظارت کتاب کودک که براساس مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی مسئول سیاستگذاری حوزه کتاب کودک است در این چهار سال کوچکترین نقشی در برنامههای وزارتخانه در حوزه کتاب کودک همچون جشنوارههای جلال، پروین، کتاب سال، کتاب فصل، نقد کتاب و... و یا برنامههای نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، اعزامهای خارجی به جشنوارههای جهانی، برنامههای هفته کتاب، خرید کتاب از ناشران، وام به ناشران و نویسندگان و... نداشت و به تعبیر دیگر هیأت نظارت به هیچ یک از وظایف قانونی خود عمل نکرد و یا آنکه امکان عمل کردن نیافت. جالب این که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که قانوناً ریاست هیأت نظارت بر کتاب کودک را به عهده دارد. طی این چهار سال حتی یک بار در جلسات هیأت حاضر نشد و با اعضای آن دیداری نداشت. همچنین طی این چهار سال اعضای هیأت نظارت هیچگاه در جلسات شورای فرهنگ عمومی (که از نظر قانونی زیر مجموعه آن محسوب میشوند) حضور نیافتند و گزارشی ارایه نکردند. به تعبیر سادهتر تمام وظایف و اختیاراتی که قانون به هیأت نظارت کتاب کودک سپرده بود، راساً توسط مدیران دولتی تصمیمگیری میشد.
در این چهار سال جلسات هیأت نظارت بر کتاب کودک که پیشتر هر هفته (و حداقل 40 جلسه در سال) برگزار میشد، در حد چهار جلسه در سال تنزل یافت. هیأت نظارت کتاب کودک که براساس مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی مسئول سیاستگذاری حوزه کتاب کودک است در این چهار سال کوچکترین نقشی در برنامههای وزارتخانه در حوزه کتاب کودک همچون جشنوارههای جلال، پروین، کتاب سال، کتاب فصل، نقد کتاب و... و یا برنامههای نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، اعزامهای خارجی به جشنوارههای جهانی، برنامههای هفته کتاب، خرید کتاب از ناشران، وام به ناشران و نویسندگان و... نداشت و به تعبیر دیگر هیأت نظارت به هیچ یک از وظایف قانونی خود عمل نکرد و یا آنکه امکان عمل کردن نیافت. جالب این که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که قانوناً ریاست هیأت نظارت بر کتاب کودک را به عهده دارد. طی این چهار سال حتی یک بار در جلسات هیأت حاضر نشد و با اعضای آن دیداری نداشت. همچنین طی این چهار سال اعضای هیأت نظارت هیچگاه در جلسات شورای فرهنگ عمومی (که از نظر قانونی زیر مجموعه آن محسوب میشوند) حضور نیافتند و گزارشی ارایه نکردند. به تعبیر سادهتر تمام وظایف و اختیاراتی که قانون به هیأت نظارت کتاب کودک سپرده بود، راساً توسط مدیران دولتی تصمیمگیری میشد.
عملکرد قابل توجه دیگر، برگزار نشدن جشنواره بینالمللی کتاب کودک بود که برگزاری آن به تصویب هیأت نظارت و شورای فرهنگ عمومی و تأیید شورایعالی انقلاب فرهنگی رسیده بود اما در این چهار سال فراموش شد تا اولین دوره آن که سال 1383 برپا شد به آخرین دوره آن هم بدل شود. به این ترتیب با تعطیلی این جشنواره و همچنین تعلیق جشنواره تصویرگری، کشور ما طی چهار سال گذشته کوچکترین برنامه و جشنواره بینالمللی در حوزه کتاب کودک و نوجوان نداشت.
+ نوشته شده در ۱۳۸۸/۰۶/۲۴ ساعت توسط سید علی کاشفی خوانساری
|