نشست نقد و بررسی "ظرفیت های داستان های کودک" عصر روز گذشته  با حضور سپیده خلیلی؛ نویسنده و پژوهشگر، سیدعلی کاشفی خوانساری؛ نویسنده و شاعر و صادق موسوی؛ کارشناس در سرای اهل قلم کودک و نوجوان نمایشگاه بین المللی کتاب برگزار شد.
سپیده خلیلی در این نشست گفت: بنده آموزش از راه داستان را به آموزش مستقیم و علمی ترجیح می دهم چرا که با کتاب های داستانی می توان مثلا کودکانی که از حیوانات می ترسند را آموزش داد و این ترس را برطرف کرد.
در ادامه این نشست موسوی با اشاره به کودکانی که از مشکل رفتاری رنج می برند، گفت: انتقال مهارت های زندگی از طریق تکرار متن و یا آهنگ شعر و داستان می تواند برای گروه های پیش دبستانی مفید باشد و با گذشت زمان اثرات آن را مشاهده می کنیم.
وی با اشاره به تفاوت ادبیات درمان گر کودک با ادبیاتی که تنها سرگرم کننده است، افزود: در ادبیات درمان گر کودک نیاز به توجه ویژه والدین دارد زیرا لازم است ابتدا مشکل کودک را بشناسند و بعد به وی کمک کنند تا به مرحله درمان برسد.
موسوی با بیان اینکه کتاب خوانی والدین برای کودکان جذاب تر است، تاکید کرد: اگر کتاب خوانی والدین برای کودکان همراه با نوازش و تماس فیزیکی باشد می تواند کودک را به آرامش برساند و حتی از این روش کودکانی که به اصطلاح شیطنت بیشتری دارند، آرام ترمی شوند.
خلیلی با اشاره به این که درمان گرها عموما از کاربرد شگرف "قصه درمانی" بی اطلاع هستند، افزود: عموما درمان گران کودک از کاربرد شگرف قصه درمانی بی اطلاع هستند در غیر این صورت از آن به خوبی استقبال می کردند.
این پژوهشگر با اشاره به نقاشی های به جا مانده بر دیواره غارها گفت: انسان های اولیه برای جلوگیری از ترس خود از حیوانات وحشی و یا حتی رعد و برق تصاویر آن ها را بر روی غارها می کشیدند تا با دیدن مکرر این تصاویر بر ترس خود غلبه کنند، به همین دلیل و با توجه به این تجربه های اثبات شده تصاویر می توانند در ایجاد سلامت روانی کودکان تاثیرگذار باشند.
هم چنین کاشفی خوانساری با اشاره به فواید کتاب های درمان گر کودکان، گفت: کتاب های درمان گر می توانند حتی برای کودکانی که مشکلات رفتاری خاصی ندارند نیز مفید باشند چرا که اصولا کتاب های کودک به طور مستقیم به نواقص رفتاری اشاره نمی کنند.