بولونیا بهانه بود-4

سید علی کاشفی خوانساری

غیبت رسانه ها و خواب سیما

فضای نمایشگاه بولونیا لبریز است از گروه های مختلف تلویزیونی که به تهیه مصاحبه،گزارش و یا ساخت فیلم های مستند مشغول اند. علت این امر از یکسو به جایگاه بی رقیب نمایشگاه در موضوع کتاب کودک در جهان برمی گردد و از سوی دیگر به وجود بخش فیلم های تلویزیونی و سریال ها در نمایشگاه که توجه شبکه های مختلف تلویزیونی را از سراسر جهان به خود جلب می کند.

گفته بودم که نمایشگاه امسال یک موقعیت ویژه برای ایران بود. انتخاب کتاب کانون در بخش «افق های دور» انتخاب کتاب رحماندوست به عنوان  کتاب سال ایتالیا، موفقیت چشمگیر تصویرگران در راه یابی به کاتالوگ نمایشگاه ، سخنرانی قائنی به عنوان رئیس هیئت داوران اندرسن و برپایی نمایشگاه سی سال تصویرگری ایران از سوی بنیاد اندیشه اسلامی هریک به تنهایی از ارزش خبری و رسانه ای بالایی برخوردار بودند با این حال نه تنها هیچ یک از گروه ها و شبکه های تلویزیونی ایران، اکیپی به نمایشگاه اعزام نکردند، بلکه معصومی نژاد خبرنگار مستقر صدا و سیما در ایتالیا نیز در نمایشگاه حاضر نشد وهیچ یک از اتفاقات مذکور را پوشش  نداد. وقتی که می بینی گروه های مختلف اعزامی از ژاپن وکره و... هزاران کیلومتر راه را تا نمایشگاه پیموده اند و گروه های فیلمساز آمریکایی مشغول ساخت فیلم های کوتاه و بلند و مستند ومستند داستانی درباره نشر ، تصویرگری، انیمیشن و ... هستند، از خودت می پرسی یعنی فرهنگ و هنر کودکان در همه رسانه های دنیا، جایگاه مناسب تری از رسانه های دولتی و مدعی فرهنگ ایران دارند؟

از خودت می پرسی یعنی نمی شد خبرگزاری های ایران به این نمایشگاه عکاس وخبرنگار می فرستادند؟ معاونت فرهنگی ارشاد نمی توانست امکان حضور چند خبرنگار کتاب ومنتقد را در نمایشگاه فراهم کند؟ نمی شد معاونت مطبوعاتی ارشاد از حضور نمایندگانی از مطبوعات کودک ونوجوان برای تهیه گزارش و  مطلب در این نمایشگاه حمایت کند؟ آیا نمی توان در جشنواره مطبوعات کودک و نوجوان ،جایزه برگزیدگان را اعزام به نمایشگاه های معتبر خارجی قرار داد؟

بعد یادت می آید وقتی یک فوتبالیست ایرانی که در یک باشگاه اروپایی بازی می کند، چند دقیقه ای به زمین بازی می آید یا پاس گل می دهد، تیتر روزنامه می شود وبخش های مختلف خبری، خبر آن را منعکس می کنند اما موفقیت پرافتخار نویسندگان و تصویرگران ایرانی در جشنواره های معتبر جهانی با سکوت و غفلت و تغافل رسانه ها روبه رو می شود.