seyyed ali kashefi khansari

سیدعلی کاشفی خوانساری، نویسنده و سردبیر گاهنامه نقد کتاب کودک و نوجوان معتقد است: «افزایش کیفیت آثار تالیفی چه از لحاظ محتوا و چه تصویرگری در گرو پذیرش قانون حق تکثیر است چراکه با استفاده از این روش، دیگر ناشران قادر نخواهند بود بدون پرداخت هزینه، به ترجمه کتاب‌ها روی بیاورند و به این ترتیب در جریان انتشار بی رویه آثار ترجمه موانعی ایجاد خواهد شد که موجب می‌شود انتشار بی رویه و گا‌ها ضعیف این دسته از آثار برای ناشران خیلی هم باصرفه نباشد.

علی کاشفی خوانساری نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا درباره جدیدترین فعالیت‌هایش گفت: تازه ترین کتاب من با نام «شاهنامه شاه خورشید چهر» توسط نشر گویا به چاپ رسیده که این کتاب در حوزه ادبیات دینی بزرگسال و پژوهشی درباره حمله حیدری است.

وی درباره کارهای در دست تالیف و چاپش نیز توضیح داد: کتاب‌هایی که درحال حاضر برای چاپ آماده شده‌‌اند، زیاد هستند اما در شرایط ناشی از تحریم‌ها و همه‌گیری ویروس کرونا نمی‌توان پیش‌بینی ‌کرد کدامشان زودتر منتشر می‌شوند، از جمله کتاب‌هایی که درحال حاضر در نوبت چاپ قرار دارند تا به دست علاقه‌مندان برسند می‌توان به کتاب «دایره‌المعارف سینما برای نوجوانان» از انتشارات محراب قلم، مجموعه شعر نوجوان به نام «عشق با فونت بولد ۷۰» از نشر گویا، کتابی به نام  «از نقد گفتن» از انتشارات قو، کتاب «قصه‌های قاجاری» از نشر چشمه و کتاب «پا به پای نقد» از نشر ثالث اشاره کرد.

سیدعلی کاشفی خوانساری، از نویسندگان و منتقدان ادبیات کودک و نوجوان برای مطالعه آخر هفته پیشنهادهایی را برای مخاطبان در گروه‌های سنی مختلف دارد.
 
«عروس کیه؟ دوماد کیه؟» سروده پیوند فرهادی و تصویرگری مریم یکتافر، نخستین پیشنهاد کاشفی خوانساری برای گروه سنی خرسال است. او درباره این کتاب می‌گوید: این کتاب از سوی انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده و شامل ۱۰ قطعه شعر به نام‌های «حلزون، آقای جامدادی، آمبولانس، عروس کیه؟ دوماد کیه؟، شکار، شوخی، تابلو، بیب بیب، اَجی‌مَجی و کلّه‌قند» است.

مکتب‌خانه‌ها که از همان دوره صدر اسلام شکل گرفتند یکی از مهم‌ترین نشانه‌ها و شاخص‌های فرهنگ و تمدن اسلامی بوده‌اند؛ چراکه در زمان شکل‌گیری مکتب‌خانه‌ها در هیچ جای جهان، آموزش عمومی کودکان در این گستردگی مرسوم نبوده است. مکتب‌خانه‌ها بیش از هزار سال و تا پایان دوره قاجار سهم اصلی آموزش مقدماتی کودکان ایرانی را برعهده داشتند.

 اولین مدارس ابتدایی جدید در ایران در دوره محمدشاه و ناصرالدین شاه تاسیس شدند اما از دوره مظفرالدین شاه بود که احداث مدارس ملی به جریانی فراگیر بدل شد. اولین کتب درسی ابتدایی جدید هم در دوره ناصرالدین شاه منتشر شدند. اما استفاده از این کتب در مدارس از دوره مظفری آغاز شد.