به گزارش خبرنگار شبستان، علی کاشفی خوانساری، نویسنده امروز در جشن تولد قیصر امین پور که همزمان با تولد دوباره سروش نوجوان بود، گفت: قبل از هر چیز باید اعتراف کنم که خودم را مدیون بنیانگذاران نشریه سروش نوجوان و چهار سردبیر قبلی آن می دانم. با آن چهار بزرگوار ارتباط و دوستی داشتم. امیدوارم بتوانم برای این میراث ملی، نهاد و نهال ارزشمند خدمتگزار و امانت دار خوبی باشم.

 

کاشفی خوانساری با بیان اینکه مراسم امروز به یاد قیصر برپا شده است، عنوان کرد: تقریبا شاید سال 72 بود که قیصر امن پور در مجله سروش مشغول بود و بنده در سایر مجلات کار می کردم و گه گاهی همدیگر را می دیدیم. یک ویژگی قابل ذکر در قیصر امین پور آداب بزرگی و پیشکسوتی و پیشقراولی در ادبیات بود. وقتی کسی در جایگاه بزرگتر قرار گیرد، نیازمند اخلاق و منش خاصی  است که من این منش را در قیصر امین پور دیدم.

 

وی اظهار داشت: قیصر کسی بود که در موقعیتی قرار داشت اما نسبت به همکاران و شاگردان خود حسادت نداشت. کسی بود که از درخشش شاگردان خود دلخور نبود بلکه به این مساله افتخار می کرد . قیصر کسی بود که بدون ملاحظه ، تقسیم بندی و جبهه بندی هر کاری از دستش بر می آمد برای رشد و تعالی جوانان انجام می داد و بدون پیش داوری با آنها برخورد می کرد.قیصر کسی بود که هنر را به سلایق شخصی و اختلاف نظرات ارجحیت می داد.

 

این نویسنده ضمن تشکر از دکتر بلالی و زارعان تصریح کرد: اگر حسن ظن، اصرار و تلاش های آقای زارعان نبود، سروش نوجوان دوباره متولد نمی شد. شاید امروزه آنقدر که لازم است بزرگان اطراف خود را نمی شناسیم. کسی باید بداند نقی سلیمانی کیست، کجاست و از کجا آمده و چه کرده است و چه مسیری را طی کرده است.

 

 کاشفی خوانساری تصریح کرد: امیدوارم سروش نوجوان بتواند خاطره خوب آن دوران تا حدی حفظ کند، هرچند این امر کار دشواری است. برخی به من گفتند که راه اندازی دوباره سروش نوجوان همچون خودکشی است و ممکن است، یک شکست مفتضحانه در پی داشته باشد.

 

این نویسنده با بیان اینکه می خواهیم سروش نوجوان دهه 90 را در آوریم نه سروش دهه 60 و 70 را ، خاطر نشان کرد: سروش نوجوان یک میراث ملی است. دلیل موفقیت سروش سالها توجه به نوجوانان بود. امیدوارم روزی شاهد این باشیم که سروش نوجوان مستقل شده و توسط خود نوجوانان اداره می شود و ما فقط کناری نشسته باشیم و لذت ببریم.